dinsdag 2 september 2014

Washington, Great Falls en white House

Vanaf Hershey zijn we rustig vertrokken om via Lancaster (ff shoppen?) naar Grat Falls te rijden. De watervallen bij Washington en de Potomac.
Viel het in Lancaster nog wel mee met de warmte.... In Great Falls niet. Jongens wat was bet. Daar warm. De hele vakantie is het nog qua gevoelstemperatuur nog niet zo heet geweest.

Moeders vindt het wel best en die blijft in de schaduw boek lezen. Ik moet zo nodig alledrie de overlooks van die watervallen doen natuurlijk. Zwetennnnnn. Het is een trash free park en er is maar 1 plek met toiletten. Laat dat nou erg ver zijn. Dat trash free helpt niet zo. Ze geven je vuilniszakken om je zooi in te doen maar dat helpt niet want iedereen laat kennelijk overal wat staan. Ook de toiletten ben ik nog niet zo smerig tegengekomen. Maar hé als je moet dan toch maar wel.

We leveren de auto in en toen kwam uitdaging 2 van vandaag. We staan daar met onze bagage, koeltassen en weet ik veel. Teveel in ieder geval maar we gaan alles pas in 4 koffertjes doen als we weggaan. Op zoek naar een bagagekarretje stuit ik op een leeg depot. Dan maar naar de andere terminal is het advies van budget rent a car(niet onze Alamo). Een takke-eind lopen en dan kom je bij de bagagekarretjes en is de machine out of order. Ja en dan???.......

Het is nog al even naar de terminal waar de taxi's staan. Ik vraag het aan Alamo. Ze zeggen dat de taxi niet naar de auto's mag. Hoe kom ik dan daar met mijn moeilijk lopende moede? Ik dik het nog even aan!
Ja, geen idee zegt deze niet zo klantvriendelijk en ietwat onnozele persoon.
Naar de balie waar ze de papieren regelen dan maar. Ik kijk nogal hulpeloos ( met opzet, maar ik begin het ook wat te worden zo.) en een vrouw achter de balie vindt dat er een oplossing moet komen. Ze loopt mee naar beneden, vraagt bij de bevriende Rentals of er nog karretjes zijn. Nee natuurlijk niet want dat had ik ook al gedaan. Aangekomen bij moeders kijkt ze naar haar en de bagage en bedenkt wat anders. Er wordt een grote GMC gehaald. De bagage achterin de laadbak gesmeten en we worden door onze rental jongen naar de taxi gebracht.
Geweldig wat een vrouw! Goede oplossing.

Met de taxi dan naar het centrum. Is ongeveer twintig minuten en een aardig meneer uit Eritrea oorspronkelijk brengt ons naar het hotel. Hij is reuze blij met de fooi en wij ook met hem. We worden netjes afgeleverd. In tegenstelling tot het wegbrengen. Daarover later meer.

De dagen die volgen zijn warm met af en toe flinke regenbuien. We hebben de  hop on en hop off tickets met de bus n deze zijn ronduit prima. De warmte speelt ons parten daarom splitsen we bezienswaardigheden op in twee dagen en gaan we eerder eten om af te koelen.
De eerste dag is het hardrock cafe. Altijd geslaagd. Deze is wel wat klein en vol en gehaast. De. Minste die we gehad hebben. Ik heb inmiddels zoveel punten dat we dertig dollar korting krijgen op de rekening. Hoe leuk is dat! We zijn net op tijd bij het hotel en dan begint het te hozen. Maar goed daar hebben we geen last van.

We zijn verhuisd van kamer en als ik in bad wil hebben we geen stop. Das toch wel raar voor zo'n hotel. We hebben nu een air so pure kamer met een luchtzuivering die ervoor zou zorgen dat je energieker opstaat. Das toch leuk als je  member  bent. Het heeft zo zijn voordelen. Alleen iedere keer die koffers op laten halen om te wisselen is iets lastig. Toch maar naar beneden en daar vinden ze het heel vervelend en zorgen met een urgent call voor een spoedreparatie. Het duurt al met al een uur en dat vinden ze vervelend en ik krijg een korting op de rekening aangeboden. Dat nemen we gematigd blij aan :D.

Dag twee is zo niet nog heter en we gaan als eerste stop onze boottocht vanuit Georgetown doen. Daarna naar het Lincoln memorial en vietnammonument. Deze hop in is ideaal aangezien we geen mega-afstanden hoeven af te leggen en hij stopt overal waar de toeristische trekpleisters zijn. Dat vind ik helemaal geen probleem en moeders staat nog net niet te juichen. Dat is wel ons ding. We stappen uit bij de laatste halte van vandaag: the White House. Ik voel me net die vrouw uit de serie Scandal als ik door zo'n poortje loop.ik wil de voorkant en achterkant fotograferen. Het blijft helaas bij de achterkant want ook hier begint het te hozen.. We pakken een taxi bij het hotel waar moeders op het terras zat en we laten ons brengen naar Fogo de Chao dat Braziliaanse steakhouse waar we op eerdere reizen ook geweest zijn. DICHT!? Hè hoe kan dat nou? We waren wat te vroeg. Ojee een dik half uur onder een kapje in de regen is ook niks. Bij de pub op de hoek (Elephant and Castle ) gaan we een drankje doen om de tijd te doden( hè wat vervelend) en te schuilen en wachten we tot het restaurant open is. We zitten aan de bar en moeders raakt daar altijd wel aan de praat.

Na ruim drie kwartier gaan we naar het restaurant. Het is ook weer droog en nog steeds warm. We eten hier weer heerlijk en vinden het een uitstekend afsluiter van de vakantie. Morgen wacht de reuze uitdaging: inpakken. Gelukkig hebben we een late check out.( half twee).

Het is gelukt, alles zit in de vier koffertjes. Na veel zwéten, passen en meten is het klaar. Op naar Dulles International airport. Het hotel heeft een taxi geregeld. Wat een hork die man. Hij wilde cash terwijl ik betaalde met credit card. Dat had ik ook tegen het hotel gezegd? Maar goed geen airco en de rámen open de hele rit. Arme mama hele haar verwaaid en het zat zo netjes hahaha. Hij dumpte de koffers op straat en doei. Tja we zijn beter gewend. Maar ach we zijn nog steeds in vakantiemood. Redelijk snel zijn we door security en bagage heen. Op naar de lounge en daar hangen we nu al even om te wachten op ons vliegtuig. We komen niets te kort en lezen een boek en ik schrijf nog even een verslAgje hier. Hopelijk hebben we het een beetje kunnen bijhouden en jullie een indruk kunnen geven. Morgen zijn we er weer en praten we nog wel live bij met iedereen de komende weken.

Groetjes uit een zonnig Washington. Wietske en Tine

zaterdag 30 augustus 2014

Hershey, the sweetest town

Dan is het nu tijd voor Chocolate world. We gaan voor het ( bijna) hele pakket. We moeten maar niet naar dat pretpark. Veel is nogal thrilling en dat is voor lijf en ledematen niet zo goed. Al die achtbanen is het ook niet voor ons dus dat alten we zitten. Desalniettemin hebben we nog een strak programma. 

  1. Eerst naar het proeven. We krijgen allerlei soorten te proeven, breken, ruiken etc. We slagen allemaal en krijgen een Master in chocolade. Diploma in the pocket ;).
  2. De 4 D film. De tweede deze reis en deze is rustiger dan bij Coca Cola en we houden er geen blauw achterwerk aan over.
  3. Met tien minuten pauze naar de trolleytour van een uur door heel Hershey terwijl ons de geschiedenis verteld wordt en wat er nu gebeurt.
  4. Create your own candybar. Dat was wel een hoogtepunt. Kiezen welke chocolade, inhoud en doosje ontwerpen. Erg leuk jeeeej mijn eigen reep en doosje. Daar doen we het voor.
  5. Als laatste de tour door de fabriek. In karretjes. Beetje small-worldachtig maar super om te zien.
We kopen nog wat souvenirs en voor je het weet in het 6 uur.  We gaan eten bij een goed seafood restaurant. We hebben geen reservering maar na wat sneu kijken hebben ze een plekje. Als het niet gelukt was had ik onze nationaliteit nog in de strijd gegooid  maar dat was niet nodig. Moeders kiest voor de heilbot en ik voor de Barramundi. Hmmm klinkt exotisch en komt ook uit Belize. Ik had ook voor de mahimahi kunnen gaan of de Wahoo. Allemaal witvis maar dit werd aanbevolen. Geweldige keuze. We hebben een aardige serveerster die ons van advies voorziet. Barramundi blijkt een geweldige keuze. In dit geval had Syb concurrentie. Goed klaargemaakt. We hebben lekker gegeten. Naar huis of ja hotel en we willen op tijd vertrekken en al die chocolade moet in de koffers. Wow wat een dag. Met echt kunnen we zeggen dat. Hershey inderdaad the sweetest town is.



















Van Louisville naar Waynesboro

Een lange rit van 700 kilometer brengt ons naar Waynesboro. Daar is weinig te beleven maar ligt aan het begin van de Shenandoah national Parkway ofwel The Skylinedrive die we willen doen.

Omdat het inmiddels 1900 uur is willen we toch nog wel wat eten. Het hele jonge meisje achter de balie boeide het niet zo maar de mevrouw naast mij vraagt even door en ze beveelt ons Mi Rancho, de plaatselijke Mexicaan aan.

Daar aangekomen ziet het er iets sinister uit. Maar het eten valt alleszins mee. We snappen niet alles van de menukaart en hopen het beste. Erg lekker en mijn drankje zonder prik is dubieus maar smaakt wel prima. De man bij wie ik afreken blijft maar denken dat we uit Engeland komen maar plotseling valt het kwartje. Holland? Voetbal? Zij die Mexico versloegen ooooooooh daar vandaan. I like Sneider? Die man zijn dag ook weer goed.

Het is rustig in het hotel en het is degelijk maar echt een overnachtingsplekje en meer niet.

De volgende dag op naar Shenandoah. We rijden met onze parkpas zo door. Het is de hele 110 Miles 25, 30 km dus niet qua snelheid opschieten maar dat hoeft ook niet. Ik doe twee hikes die me best tegenvallen. Normaal loop je naar watervallen omhoog en is de terugweg makkelijker en naar beneden. In dit geval was het andersom. Das zwaar. In een kwartiertje beneden en een uur omhoog.
We willen wat eten in 1 van de twee Lodges. Helaas tussen twee en vijf zijn beide dicht en het is nu....... Half drie. Shhhhh. Dan maar naar de plaatselijke cafetaria. Niet echt lekker en schoon maar het soepje gaat er wel in. We redden het wel tot vanavond denk ik.

De volgende hike is iets makkelijker en ik praat met een familie waarvan het meisje op klimsport zit en met het grootste gemak rosten opklimt. We nemen even wat foto's en beginnen de terugtocht. Daar stuit ik op een alleraardigste familie uit Obersdorf Duitsland en vrolijk kletsend gaan we naar boven. In deze warmte valt me dat niet tegen pffff. We nemen afscheid en zij gaan richting het zuiden( Miami is hun eindstation) en wij vervolgende weg naar het noorden. Nog dertig mijl. Moeders heeft nog geen beest gezien. Bij de ingang miste ze al een hert want ze keek nét de andere kant op ( jaja). Ons geduld wordt beloond en we zien nog een paar herten en weten een paar vast te leggen.

Dan richting Gettysburg nog een uurtje nadat we het park uitrijden zo rond de klok van zes uur. Waar het misging, we weten het niet maar we zijn met TomTom Barry Atsma compleet lost in space en geen bereik. We komen via binnenwegen en rare sightseeingplekken ( in het donker niet meer zo seeing) rond 9 uur aan in het hotel. Geen eten te bekennen en geen roomservice. Er is wel een Ierse pub die aan afhaal doet maar de keuken sluit kwart over 9.

Als de sodemieter dan maar daarheen. Moeders met bagage in de hotelkamer gedropt en een sprintje trekken. Ik heb geluk ze luiten de keuken vandaag half 10 fieuw......met mijn tien over 9 toch niet te laat. Ik bestel twee kaassoepjes met bier? Een portie friet voor moeders en wat bruchetta voor mij. Ik krijg het echt super verpakt mee en gewapend met twee cranberryjuices en mijn eten naar de hotelkamer. Van de kaassoepjes verwachtte ik niet veel maar het is prima. Misschien hadden we ook erg honger en kwam en daarvan, maar het was echt wel goed. Ja alles eigenlijk. Jammie, dit kan best even zo.

De volgende dag naar battlefields. Er zijn veel oorlogen uitgevochten hier en veel herdenkingen. Het hele Gettysburg staat er in het teken van. We bezoeken de begraafplaats en doen een stuk van de tour. De hele tour duurt 6 uren en we willen ook nog door naar Hershey.

Op een anderhalf uur van Gettysburg ligt Hershey. Alles daar staat in het teken van chocolade. Daar gaan we morgen de handel onveilig maken. We zitten in een gloednieuw Hampton Inn. Open sinds 3 juli. Het ziet er super uit, mooi meubilair en zo schoon. Heel fijn. Voor de prijs was het ook leuk want ik heb half geld half punten kunnen boeken en dat voor een deel van Labordayweekend. Eerst nog even naar de outlet daar. We vermaken ons prima en ik heb daarna een restaurantje uitgezocht op Chocolate Ave, genaamd The Chocolate Grill. We eten er overheerlijke zalm. Dit mag vaker zo. Moet maar voldaan op bed en we dromen in chocolade.











dinsdag 26 augustus 2014

Louisville extreem en vooral warm!

Op weg naar Louisville konden we helaas niet meer naar Four Roses distillery. Het was kiezen of delen. Of te laat op the horse show of nog langs de whiskyfabriek.
Daarnaast kregen we te maken met flinke hoosbuien. Om half 6 waren we in het hotel. Even de spullen lossen en opfrissen en hup naar gate 3 van het State fair terrein.
Jongens, druk daar! Ze schatten het op 75000 mensen hahaen wij waren daar twee van.

Mama gedropt bij de drop off en een plekje in de rijen invalideplekken zoeken. Er ging een stel weg en die gaven me de tip dat ik op hun plek kon staan. Prachtig.
Er liepen wel veel mensen in gala. Bij navraag bleek dat mensen dit doen voor de horseshow en omdat het de laatste dag van de fair is.

De horseshow dan. Het is inmiddels kwart voor 7 en een megacola voor moeders en een programmaboek rijker op zoek naar onze plek. Prima uitzicht maar het was wel wat krapjes.
Van 7 tot 11 zou nog een lange avond en zit worden.
Wat vonden we ervan?
Tja anders. In niets leek het op een paardenwedstrid zoals we gewend zijn. Nou ja misschien wat Eext -achtig.veel karretjes en Saddlebredpaarden een heel apart gezicht. De hoofdprijs was 100.000 euri dus het gaat wel ergens over.
Bij de finale ging een dominee ons voor in gebed etc. Dus het is nogal een happening. Het stadion vulde zich snel en in de pauze nog wat warme nootjes gehaald. Ze waren out of hotdogs???

De avond vliegt voorbij. We hebben stijve knieën maar een interessante avond gehad. Op naar de auto. Het is inmiddels minder gaan regenen en tegen twaalf uur zijn we in het hotel.
De volgende dag dan maar wat rustig aan doen.
We gaan naar Fourth street live het entertain- en shop district van louisville.

Twee dingen: er komen is bijna onmogelijk want 3 en 4th street blijken helemaal afgesloten. Via een grote omreis weten we een plekje te bemachtigen in een parkeergarage. Het si bloedje heet. Eigenlijk wil ik ff shoppen en moeders wil wat drinken in het hard rock café. Mijn shopmoment is van korte duur want alles is dicht vanwege de triatlon. Al die straten waren daarom afgesloten en de finish is voor het hard rock cafe. Ze zijn die ochtend om 7 uur begonnen met 3 Miles zwemmen, 112 Miles fietsen en dan nog een volle marathon. Er moeten 400 mensen medisch behandeld worden. Dit komt mede door de hitte.
Na een lekker maaltijd in het hard rock zien we de binnenkomst van de nummer 1 bij de mannen. Die stort letterlijk ineen na de finish. We zoeken de auto op en willen naar het hotel. Dat willen is duidelijk maar het kunnen niet. Wat een ramp. We doen een hele sightseeing in goede en slechte buurten en de afstand van ons hotel tot hard rock was 3,2 km en we hebben er ruim 2,5 uur over gedaan en het bleef maar heet en filerijden. Dat was niet helemaal het plan. Maar even chillen vanavond.

De volgend dag staat  Churchill Downs op het programma. De meeste tours zijn Ingekort vanwege de warmte. Gelukkig is het museum lekker koel. We doen daarna een korte buitenrondleiding en om half 3 de tour bij de stallen in een auto met airco. Goed om te zien en er wordt veel verteld. Dan terug naar de auto maar de jongen uit het restaurant geeft de twee buitenlandse dames nog twee souvenirglazen mee. Hoe aardig is dat!

Nog even een hapje in het Louisville Cardinals restaurant. Heerlijk we hebben zelfs in onze "booth" een eigen tv. Rond half 8 hebben we het wel gehad en zij we geveld door de warmte. Na Dallas en even lezen is de dag om. Morgen een lange reismagazine voor de boeg. Dus dat wordt mooi uitzicht en kilometervreten.















vrijdag 22 augustus 2014

Gatlinburg of Oostenrijk?

Aantal kilometers: 638 en wat naar het Nationale park 
Hotel: the park Vista  Doubletree hy Hilton

Na een lange trip waarin behalve rijden weinig gebeurde komen we tegen zevenen aan in Gatlinburg. Vier jaar geleden waren we hier ook maar te kort. Moeders vindt het erg op Oostenrijk lijken en daar houdt ze ook van dus vandaar 4 nachten hier.

Dag 1: shop till you drop in Sevierville een grote outlet op 18 kilometer van onze standplaats. We zijn rustig aan begonnen en we hebben ontbijt in het hotel tot 11 uur. We zijn dus rond 12 uur pas in de Mall.  De eerste winkel: hé dat moet Tommy Hilfiger weer zijn.
 Daar zijn we iets meer dan een uur en hebben leuke outfits gekocht. Rachid had nog een cadeautje tegoed dus daarvoor ook geslaagd.nog even naar Nautica voor dat ene shirtje dat net niet lukte in Myrtle Beach. Ook gelukt. Op naar onze welverdiende koffie bij Starbucks. We kijken nog bij wat andere winkels maar kijken meer dan we kopen. Dan een lekkere lunch bij het nieuwe Hard Rock Café in Pigeon Forge. Echt dichtbij. De andere zat in. Gatlinburg maar is hierheen verplaatst. Ook leuk en dat maakt mijn pins en glazen uit Gatlinburg echte collectors items!!!
We kiezen the Jumbo Combo en een koffie na. Heerlijk! Onze laatste uitje van vanavond in een voorstelling van de Dixie Stampede. Een twee uur durende  show met paarden en van alles en nog wat. We krijgen ook eten voorgeschoteld. Dat is niet zo wat en we eten alleen het soepje op. De show was super en echt entertainment. Als we bij de auto komen blijkt het flink te hebben gehoosd. Onderweg naar het hotel worden we. Og omgeleid vanwege omgevallen bomen. We ploffen op bed na een intensieve dag.

Dag 2
Vandaag en morgen gaan we het Nationale park in. We gaan eerst naar Cades Cove. Een rondje of wel loop van ongeveer 12 Miles. Als het goed is gaan we beren zien. Ze hebben al heel veel meldingen gezien. We doen dat in de auto en mogen in een mooi sukkelgangetje van 15 Miles de rote gaan rijden. We stoppen bij een uitkijkpunt endaarna bij het visitors center op ruim 6 Miles. Helaas we hebben nog geen gelul. Maar dan zien we op aangeven van een parkranger een zwarte beer. Alle beren in dit park zijn wild dus er is niets gearrangeerd. Ruimschoots de tijd neemt dit beertje om takken en blaadjes te eten. Geduld is een schone zaak dus na een twintig minuten komt hij of zij uit de boom. De beer wordt weggejaagd door de rangers om gevaar voor mensen te voorkomen. Dan maar even een pitstop bij de toiletten en verder met onze tour.we verlaten het center en hebben wederom geluk. De auto voor ons stopt dus dan weet je dat er iets aan de hand is. Ja hoor een grotere beer dan net steekt de weg over en we krijgen goed de kans om mooie plaatjes te schieten. Wat een geslaagde dag. Nog even wat eten bij tgi Friday, voor wie het wil weten dit staat voor: thank God iTS Friday, wat doen we er dan op donderdag? Tja lekkere trek en we willen nog helemaal niet dat het vrijdag is. Ik bestel vast de drankjes terwijl moeders naar de WC is. Maar ze zijn streng als ik het drankje bestel, hoe oud is ze is ze al 18? De buurman bij het tafeltje schiet al in de lach als ik 72 zeg. We eten heerlijk en vergapen ons aan de aparte types die voorbij lopen.

Dag 3
Weer het bos in maar nu de andere kant op. Net als gisteren even een paar keer een wandeling gedaan van een paar Miles. Ik stuit op iemand die ik er nogal Nederlands uit vindt zien. Ik heb het juist. Heel aardig en we lopen gezellig naar beneden. Hij heeft nog wat meer kilometers voor de boeg maar hij heeft wel een leuke trip uitgezocht. We gaan terug naar het dorp en storten ons in het drukke gedeelte. We gaan Moonshine proeven een heel sterk drankje uit graan. Moeders geniet van. Ruim 10 smaakjes en een paar mixen. Ik doe de Blackberry ( niet te zuipen) en watermeloen erg lekker maar ook de ananas is dit keer niet mijn ding. Wat souvenirs rijker zoeken we weer een lekkere " vreetschuur" op. We kiezen voor " dicks last resort". In 1 woord HILARISCH!we krijgen een papieren muts inclusief schunnige tekst en hele foute obers. We lachen wat af en het eten is prima. We gaan richting hotel en pakken de boel vast bij elkaar. We moeten morgen om 18.00 uur in Louisville KY zijn en willen onderhand nog stoppen bij Four Roses de Whisky distilleerderij.

Tot de volgende keer en dan hopen we wat over de paardenshow en wedstrijden te laten zien.